Πλατεία Μιαούλη
Η Πλατεία Μιαούλη, που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το λιμάνι της Ερμούπολης, είναι μια από τις σπάνιες στην Ελλάδα πλατείες του 19ου αϊ. και είναι σήμερα η καρδιά της πόλης, ο τόπος της βραδινής βόλτας, το αυτονόητο σημείο συνάντησης για κατοίκους και επισκέπτες.
Η αρχική ονομασία, «πλατεία Όθωνος», δόθηκε προς τιμή του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας. Μετά την έξωση του Όθωνα, στις 15 Οκτωβρίου 1862, η μετονομασία σε «πλατεία Λεωτσάκου» τίμησε τον Νικόλαο Λεωτσάκο, ο οποίος στις 28 Φεβρουαρίου 1862 τέθηκε επικεφαλής της στρατιωτικής φρουράς της Ερμούπολης που επιχείρησε να απελευθερώσει τους πολιτικούς κρατούμενους στην Κύθνο. Η σημερινή ονομασία δόθηκε το 1889, όταν έγιναν τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Ανδρέα Μιαούλη.
Εκεί δεσπόζει το κτήριο της Δημαρχείας, ένα από τα μεγαλύτερα δημαρχεία της χώρας, έργο του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ, που θεμελιώθηκε το 1876 και τα εγκαίνια έγιναν το 1898. Εκτός από τις δημοτικές υπηρεσίες, στο δημαρχείο στεγάζονται και τα δικαστήρια, το Υποθηκοφυλακείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο (με πρωτοκυκλαδικά και Βυζαντινά εκθέματα και το Ιστορικό Αρχείο Κυκλάδων που φιλοξενείτε στο Μέγαρο Λαδόπουλου) και άλλοι δημόσιοι φορείς (δικηγορικός σύλλογος κ.ά.).
Στην πλατεία θα δείτε επίσης το Πνευματικό κέντρο και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη που διαθέτει σπάνιο υλικό με την ιστορία της Σύρου. Στην είσοδο της πλατείας βρίσκεται ο Ανδριάντας του Α. Μιαούλη. Πανύψηλοι φοίνικες στολίζουν την πλατεία, δίνοντάς της μία ξεχωριστή ομορφιά.
Η αρχική ονομασία, «πλατεία Όθωνος», δόθηκε προς τιμή του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας. Μετά την έξωση του Όθωνα, στις 15 Οκτωβρίου 1862, η μετονομασία σε «πλατεία Λεωτσάκου» τίμησε τον Νικόλαο Λεωτσάκο, ο οποίος στις 28 Φεβρουαρίου 1862 τέθηκε επικεφαλής της στρατιωτικής φρουράς της Ερμούπολης που επιχείρησε να απελευθερώσει τους πολιτικούς κρατούμενους στην Κύθνο. Η σημερινή ονομασία δόθηκε το 1889, όταν έγιναν τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Ανδρέα Μιαούλη.
Εκεί δεσπόζει το κτήριο της Δημαρχείας, ένα από τα μεγαλύτερα δημαρχεία της χώρας, έργο του Γερμανού αρχιτέκτονα Ερνέστου Τσίλλερ, που θεμελιώθηκε το 1876 και τα εγκαίνια έγιναν το 1898. Εκτός από τις δημοτικές υπηρεσίες, στο δημαρχείο στεγάζονται και τα δικαστήρια, το Υποθηκοφυλακείο, το Αρχαιολογικό Μουσείο (με πρωτοκυκλαδικά και Βυζαντινά εκθέματα και το Ιστορικό Αρχείο Κυκλάδων που φιλοξενείτε στο Μέγαρο Λαδόπουλου) και άλλοι δημόσιοι φορείς (δικηγορικός σύλλογος κ.ά.).
Στην πλατεία θα δείτε επίσης το Πνευματικό κέντρο και τη Δημοτική Βιβλιοθήκη που διαθέτει σπάνιο υλικό με την ιστορία της Σύρου. Στην είσοδο της πλατείας βρίσκεται ο Ανδριάντας του Α. Μιαούλη. Πανύψηλοι φοίνικες στολίζουν την πλατεία, δίνοντάς της μία ξεχωριστή ομορφιά.
Δ.Βικέλας, Η ζωή μου, (εκδ. ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ 2009) σελ. 96
<< Όσοι τόν συνήντων καθ'οδόν ή εις τήν Πλατείαν, την κοινώς Π λ α τ α ί αν, όπου εγίνετο ο απογευματινός περίπατος, μόλις ετόλμων διά ταπεινο΄χαιρετισμού να προκαλέσουν βλέμμα αναγνωρίσεως.>>
Δ. Βικέλας, Η ζωή μου, (εκδ. ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ 2009) σελ. 283
<< Διηρχόμην άφροντις τήνπλατείαν, τήν κοινώς Π λ α τ α ί α ν, ότε αίφνης βλέπω νά τήν διασχίζουν άνθρωποι πολλοί τρέχοντες προτοπάδην καί διωκόμενοι από λόχον στρατιωτών υπό τήν διοίκησιν μοιράρχου της χωροφυλακής. Ο βραχύχωμος μοίραρχος έτρεχεν επί κεφαλής του λόχου, κινών βιαίως τά κοντά σκέλη υπό τήν προέχουσαν γαστέρα του. Σείων γυμνόν τό ξίφος καί υψώνων τήν φωνήν, επροσπάθει νά δώση θάρρος εις τους στρατιώτας καί να ενσπείρη τόν τρόμον εις τόν φεύγοντα όχλον.>>
<< Όσοι τόν συνήντων καθ'οδόν ή εις τήν Πλατείαν, την κοινώς Π λ α τ α ί αν, όπου εγίνετο ο απογευματινός περίπατος, μόλις ετόλμων διά ταπεινο΄χαιρετισμού να προκαλέσουν βλέμμα αναγνωρίσεως.>>
Δ. Βικέλας, Η ζωή μου, (εκδ. ΠΕΛΕΚΑΝΟΣ 2009) σελ. 283
<< Διηρχόμην άφροντις τήνπλατείαν, τήν κοινώς Π λ α τ α ί α ν, ότε αίφνης βλέπω νά τήν διασχίζουν άνθρωποι πολλοί τρέχοντες προτοπάδην καί διωκόμενοι από λόχον στρατιωτών υπό τήν διοίκησιν μοιράρχου της χωροφυλακής. Ο βραχύχωμος μοίραρχος έτρεχεν επί κεφαλής του λόχου, κινών βιαίως τά κοντά σκέλη υπό τήν προέχουσαν γαστέρα του. Σείων γυμνόν τό ξίφος καί υψώνων τήν φωνήν, επροσπάθει νά δώση θάρρος εις τους στρατιώτας καί να ενσπείρη τόν τρόμον εις τόν φεύγοντα όχλον.>>
Ρίτα Μπούμη - Παππά "Η Χρυσώ"
<< Η Χρυσώ προχώρησε προς την πλατεία Ανδρέα Μιαούλη με τ'άγαλμα το ολόσωμο του Υδραίου βρακά ναυάρχου. Στάθηκε λίγο και τον παρατήρησε. Τότε κατάλαβε πως βρισκόταν σε τόπο ελεύθερο, ελληνικό. Δίχως Τούρκους. Τα 'χε χαμένα η Χρυσώ.Μέγαρα, αγάλματα, σπίτια και δέντρα, όλα μεγάλωναν σε διαστάσεις. Κόσμος ξεκούραστος, καθιστός σε αμέτρητες καρέκλες γύρω απο τραπεζάκια. Σερβιτόροι ντυμένοι σαν άρχοντες πήγαιναν κι έρχονταν βιαστικά μ'ευκινησία τρέχοντας να προφτάσουν να σερβίρουν τόσο κόσμο. Η μεγάλη κάτασπρη πλατεία με τις ψηλές τις χουρμαδιές και τα παρτέρια, με τη μαρμαρένια εξέδρα της μουσικής, με τις ανάγλυφες τις Εννιά Μούσες, ο κολοσσός του Δημαρχείου, τη θάμπωσαν. >>
